Instagram

View this post on Instagram

Einde zomer, dag 16. Waar je dus óók aan kunt zien in welke fase van je cyclus je zit, is je afscheiding. (Ben benieuwd of Insta foto’s van dit feminiene goedje ook verwijdert.) In je zomer is je afscheiding doorzichtig, als eiwit (van een ongekookt ei): helder, glanzend, elastisch en soms draderiger. Hierdoor worden je vulvalippen vochtiger en kunnen spermacellen makkelijker omhoog komen, de baarmoeder in. Ja ja, alles om maar te kunnen baren mensen. Na de zomer wordt de afscheiding weer witter en minder slijmerig. De eerste helft van je cyclus (tot einde zomer) is het hormonen oestrogeen dominant, die stijgt vanaf je menstruatie, die zorgen voor de aanmaak van baarmoederslijmvlies zodat het eventuele bevruchte eicelletje zich later kan nestelen en om je lekkere sociaal te maken, zodat je iemand vindt die die eicel kan bevruchten. Vrijdag was ik samen met @merelwildschut te gast bij @nydiavanvoorthuizen en @marielotte in hun podcast Damn,honey te praten over die oer interessante cyclus. Dus als je meer wilt horen, luister! 🩸🩸🩸 #jaarvanhetnieuweverhaal

A post shared by Daan Borrel (@daanborrel) on Jan 19, 2020 at 4:55am PST

View this post on Instagram

Dag 23, herfst. In de lente en zomer denk ik over het algemeen: alles is oké. We zijn op de goede weg. Maar de herfst staat in het teken van reflectie: waarom woon ik eigenlijk in deze stad? Waarom word ik in dit bed wakker en niet een ander? Waarom verzieken we de planeet zo? Waarom wil ik een kind? Waarom wil ik geen kind? Waarom doe ik dit werk? DOODVERMOEIEND. In plaats van die vermoeidheid en aanvallen van irritatie, prikkelbaarheid, twijfel en boosheid toe te geven, ga ik soms in standje weerstand en wordt het alleen maar een overdrive. (Gelukkig herken ik t nu meestal al zo snel dat ik het niet meer projecteer op een ander.) Nou ja iedere keer dat het gebeurt is weer een mogelijkheid op verandering, laten we maar zeggen. Overigens schijnt het dus goed te zijn om de twijfels te zien, te horen van jezelf, maar moet je niet proberen daar ook meteen iets mee te doen. Verandering is meer iets voor de lente en zomer. Dus stel je denkt; mwah, ik werk alleen maar met klootzakken, ik wil daar liever weg, verwacht dan niet van jezelf dat je dit gaat regelen in je herfst (of winter). Overigens was de huilerige zelfreflectie-mood meteen over met het nemen van de foto, toen werd het kitsch, onecht: een verheerlijking van de emotie. Een subtiele dunne grens eigenlijk met de echte emotie. Maar goed, als ik eerlijk mijn cyclus bijhoud, dan is deze mood wel echt een onderdeel. (Stel, je fietst langs een huilende vrouw die een selfie neemt op zondagochtend 👌.) (En opnieuw geen esthetische foto…) Oh en weet iemand hoe het met de mannelijke cyclus zit? Zij zijn ook beïnvloedbaar door wisselende hormonen maar zit daar een ritme in? XOXO, cyclusgirl. #jaarvanhetnieuweverhaal

A post shared by Daan Borrel (@daanborrel) on Jan 26, 2020 at 4:42am PST

View this post on Instagram

Herfst, dag 25. Die tijd van de maand dat je kleren ineens veel strakker zitten. Dicht tegen mijn menstruatie aan, lijk ik bijna altijd ineens vier maanden zwanger. Ik voel me opgezwollen, lomp en houd overal vocht vast, loop ook tegen dingen aan alsof er echt een extra laagje om me heen zit waar ik geen rekening mee houd. Ik heb het afgelopen half jaar die buik bijgehouden, en dit is het resultaat. Omdat ik het altijd erg onaantrekkelijk vind, hield ik mijn buik in. Totdat ik bij de bekkenbodemfysio belandde, en die vertelde dat ik daardoor waarschijnlijk ook altijd mijn bekkenbodemspieren aangespannen hield. En dat kan weer zorgen voor veel andere leuke dingen (plas niet kunnen inhouden, minder leuke orgasmes). Al zegt mijn fysio nu weer dat ik die buikspieren juist meer moet aanspannen, tijdens het sporten bijvoorbeeld. In ieder geval: die extra kilo’s. Dat opgeblazen gevoel komt door de progesteron. Je hebt meer honger omdat je serotonine verlaagt wat zorgt voor eetlust en een dip in je humeur. Progesteron zorgt dat je sneller vatbaar bent voor een lage bloedsuiker en insulineschommelingen (uit de cyclusstrategie). Eet daarom veel proteïne en gezonde vetten zodat je niet eindeloos gaat zitten snaaien (suiker, koffie, slechte koolhydraten). En ik ga nu gewoon een lekkere broek aantrekken. Vrouwen is aangeleerd dat ze altijd aantrekkelijk moeten zijn. Maar hé fuck off. #jaarvanhetnieuweverhaal

A post shared by Daan Borrel (@daanborrel) on Jan 28, 2020 at 2:18am PST

View this post on Instagram

Winter, dag 2. Hè hè fucking eindelijk ongesteld. Of: godverdomme, wie is er weer ongesteld op haar boekpresentatie? Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om mijn bloed te delen, tijdens mijn ovulatie wilde ik alles delen, nu wil ik in bed verdwijnen. Ik voel me kwetsbaar, onzeker en heb hevige buikkrampen (zouden vrouwen meer posten tijdens hun ovulatie?). Maar goed. Het is maar bloed en toch belangrijk. Ik bloed geloof ik niet zoveel, ik ken vriendinnen die er twee keer per nacht uit moeten om hun tampon te verwisselen omdat ze anders doorlekken. Mijn moeder bloedde op een bepaald moment in haar leven om de week. In een podcast vertelde een zwarte vrouw uit Amerika dat ze zoveel bloedde dat ze direct bij de start al doorlekte, en dat na eigen onderzoek bleek dat zwarte vrouwen in de USA meer bloeden dan witte, waarschijnlijk door de stress die racisme met zich mee brengt. We weten zoveel nog niet over het vrouwelijk lijf. En ik ben daar persoonlijk wel een beetje klaar mee. Foto twee: misschien nog wel een groter taboe dan bloed: als vrouw je eigen pad uitstippelen, bepalen wat jij wilt, voor jou. Tijdens je menstruatie ben je extra intuïtief en kan je dus goed voelen welke kant je op wilt bewegen, vooral als je in je reflectieve herfst hebt bedacht waar je ontevreden over bent. Schrijf het op, hang het briefje ergens op, en kijk aan het einde van de maand of het gelukt is hier meer aandacht aan te besteden. Eigenlijk vind ik ongesteld zijn steeds minder erg, vooral als ik ruimte heb om kwetsbaar te zijn (nu niet dus). Je kunt trouwens ook gelukzalige gevoelens ervaren tijdens de menstruatie omdat je lichaam natuurlijk pijnstillers aanmaakt (endorfine en oxytocine) – goed voelen. Je kunt ook opgewonden zijn omdat je bloed naar je baarmoeder en geslachtsdeel wordt gestuurd (als ik gestresst ben voel ik dit niet en denk ik alleen maar oprotten). Bloeden kan voelen als loslaten, in sommige culturen zeggen ze dat menstruerende vrouwen hun omgeving emotioneel opruimen. Handig voor de rest van de mensheid zonder baarmoeder dus. En misschien ook wel voor die boekpresentatie. Nu kan ik het lekker loslaten. Dag boek, ga de wereld maar in. ♥️#jaarvanhetnieuweverhaal

A post shared by Daan Borrel (@daanborrel) on Feb 6, 2020 at 2:07am PST